कट्टरपन्थीको मार्च: प्यालेस्टाइनको नाउँमा किम जोङ उन र चीनको जयजयकार, इजरायलमाथि हमला
काठमाडौंमा देखियो अतिवादको झल्को: ‘गाजा मार्च’का नाममा मित्रराष्ट्रविरुद्धको विषवमन
काठमाडौं, असार ३ —अन्ततः असार २ गते काठमाडौंको सुनधारामा ‘गाजा बिरुद्ध इजरायली नरसंहारको विरोधमा ऐक्यबद्धता’ भन्ने नारासहित केही कट्टरपन्थी समूहले सभा गरेका छन्। ‘Global March to Gaza’ नाम दिइएको यो कार्यक्रम नेपालमा पहिलोपटक खुला रूपमा हमास समर्थक शैलीमा आयोजित कार्यक्रमको रूपमा देखिएको छ। सहभागिता न्यून र प्रभाव शून्य भए पनि यसले नेपालको कूटनीतिक सन्तुलनप्रति गम्भीर प्रश्न खडा गरिदिएको छ।
मित्र राष्ट्रविरुद्धको नाराबाजी
कार्यक्रममा सहभागी केही व्यक्तिहरूले खुलेर इजरायल, अमेरिका, भारत, दक्षिण कोरियाजस्ता नेपाललाई निरन्तर सहयोग गर्दै आएका मित्र राष्ट्रहरूलाई ‘साम्राज्यवादी’ भन्दै निन्दा गरे। उनीहरूले बरु चीन, उत्तर कोरिया, इरान, पाकिस्तान, भेनेजुएला जस्ता अधिनायकवादी देशहरूलाई समर्थन गर्ने अभिव्यक्ति दिए।
झन अचम्मको कुरा — त्यही भिडबाट "नेपालमा उत्तर कोरियाको नेता किम जोङ उन जस्तै एक तानाशाह चाहिएको हो" भन्ने नारा सुनिन थाले। यस्तो खतरनाक उग्र विचारधाराले न त मानव अधिकारलाई सम्मान गर्छ, न नेपालको ऐतिहासिक लोकतान्त्रिक यात्रालाई।
कार्यक्रमको एजेन्डा र पृष्ठभूमि
पहिलेका विवरणहरू अनुसार, यो कार्यक्रम गाजामा भइरहेको इजरायली कारबाहीको विरोधमा आयोजना गरिएको थियो। तर, कार्यक्रममा प्रयोग गरिएका शब्द, ब्यानर, र नाराहरू हेर्दा यसको उद्देश्य मानवीयता भन्दा धेरै राजनैतिक ध्रुवीकरण देखिन्छ।
“Free Palestine – End the Genocide”, “Gaza, don’t you cry, we will never let you die!” जस्ता नाराले दुनियाँभर देखिएको हमासपन्थी अभियानसँग मेल खान्छ। तर, आलोचकहरू भन्छन् — “यी नारा केवल भावनात्मक होइन्, यो हिंसात्मक चरमपन्थलाई ढाकछोप दिने प्रयत्न हो।”
नेपालको कूटनीतिक असहजता
नेपाल परराष्ट्र नीतिमा सन्तुलन र मित्रवत व्यवहारमा विश्वास राख्ने राष्ट्र हो। नेपालले इजरायलसँग कृषि, शिक्षा, स्वास्थ्य र विपद् व्यवस्थापनमा गहिरो सहयोग पाइरहेको छ। अमेरिका र भारत त नेपालको मुख्य रणनीतिक साझेदार हुन्।
एक पूर्वराजदूतका अनुसार,
“यस्ता कार्यक्रमहरूले नेपालको वास्तविक नीति प्रतिनिधित्व गर्दैनन्। तर यस्ता उग्र भावनात्मक समूह मौन बस्न थाल्दा, हाम्रो अन्तर्राष्ट्रिय छविमा नकारात्मक असर पर्न सक्छ।”
सानो भिड, ठूलो संकेत
यो सभा सानो थियो। राजनीतिक रूपमा महत्वहीन पनि। तर, यसले दिने संकेत गम्भीर छ — नेपालको सडकमा विदेशी चरमपन्थी विचारधाराको आधार तयार हुँदैछ।
यो हामी लोकतन्त्र चाहनेहरूका लागि चेतावनी हो कि भावनामा बहकिएर गरिएको समर्थन कतै देशको मूलधार नीति विपरीत नहोस्।
निष्कर्षको सट्टा चेतावनी
यो सभा प्रतीकात्मक रूपमा सफल हुन सक्छ, तर यसको प्रभाव खतरनाक ढंगले नेपाललाई विश्व समुदायमा गलत मोडमा चित्रण गर्ने खतरा बोकेको छ। मानवीय संवेदना र निष्पक्ष शान्तिको पक्षमा बोल्नुपर्ने बेला, यहाँ तानाशाही, घृणा, र उग्रताको ढोका खोलिएको छ।
नेपाललाई सचेत हुन जरुरी छ — सडकमा बोलिने नारा हाम्रो कूटनीतिक पहिचान बन्न नदिनु आवश्यक छ।
