"म प्यार बेचिदिन्छु, बहार बेचिदिन्छु" गीतको भाव जस्तै, गणतान्त्रिक नेपालमा पनि अब मन्त्री-पद नै बेचबिखन हुन थालेको छ।

राजीव गुरुङ ‘दीपक मनाङे’ले आफूले पाएको मन्त्री-पद राम्रो भाउमा बेचिदिने प्रस्ताव गरेका छन्। उनले इच्छाएको मन्त्रालय नपाएपछि मुख्यमन्त्री सुरेन्द्रराज पाण्डेलाई राजीनामा बुझाएका मनाङेले, राम्रो रकम तिरे जुनसुकै पेसा वा व्यवसाय गरिरहेकालाई ६ महिनाका लागि मन्त्री बनाइदिने कुरा समेत बताएका छन्।

गण्डकी प्रदेशमा वनमन्त्रीको पद अस्वीकार गर्दै मनाङेले भने, "वनमारा र तीतेपाती मात्र हेर्ने वनमन्त्री बन्नु भनेको के हो र? यो त रेंजरे पनि हेर्दा भइहाल्छ। म काम गर्न चाहन्छु, वन मन्त्रालयमा गएर मैले के गर्ने?"

मनाङेले प्रदेशका अधिकांश मन्त्रालय केन्द्रका नेताहरूले प्रदेशमा रहेका नेताहरूको व्यवस्थापनका लागि मात्र बनाएको आरोप लगाए। उनले भने, "प्रदेशमा कुनै अधिकार नै छैन, मात्र केन्द्रको आदेश पालन गर्ने माध्यम बनाइएको छ। मन्त्री बनेर के गरुँ म, म बेवकुफ होइन। पार्टीमा भएका सबै नेताहरुलाई मन्त्री बनाउन मिलेन। त्यसैले मेयर र वडाध्यक्षसम्म पुर्‍याइन्छ। म स्वतन्त्र मान्छे हुँ, त्यसअनुसार सोच्नुपर्छ।"

एमालेले मनाङे र फणिन्द्र देवकोटालाई सरकारमा सामेल गराउन नहुने भन्दै आपत्ति जनाइरहेका थिए। तर, मुख्यमन्त्री पाण्डेले मनाङे र देवकोटालाई मन्त्री पद दिएर सरकारमा निरन्तरता दिएका थिए। पाण्डेले भने, "मनाङेले संकटमा मलाई साथ दिएका कारण उहाँलाई मन्त्री बनाउनु उचित ठानेँ।"

मनाङेले आफ्नो राजीनामापछि प्रदेशमा कांग्रेसको भागमा परेका मन्त्रालयहरू मध्ये कुन मन्त्री पद कसलाई दिने भन्ने टुंगो लागेको छैन।

यसैबीच, मनाङेले भनेका छन्, "मेरो घर, गाडी छ। मलाई मन्त्रीको गाडी चढ्न रहर छैन। म जुन दिन वनको अधिकार प्रदेशमा आउँछ, त्यसै दिन मन्त्री बन्नेछु। अहिले यो पद कुनै युवालाई दिए राम्रो हुन्छ।"

यस प्रकार, मनाङेको यो कदमले गणतान्त्रिक नेपालमा मन्त्री-पद बेचबिखन हुन थालेको संकेत गरेको छ। "म प्यार बेचिदिन्छु, बहार बेचिदिन्छु" मात्र सुनिएको थियो, तर अब त नेपालमा मन्त्री-पद नै बेचिने खेल सुरु भएको छ।

दीपक मनाङे