पाकिस्तानको बलोचिस्तान प्रान्त फेरि एकपटक जबर्जस्ती बेपत्ता बनाउने घटनाको केन्द्र बनेको छ। हालै १५ वर्षीया नस्रिना बलोच लाई सुरक्षा निकायसँग सम्बन्धित समूहले अपहरण गरी बेपत्ता बनाएको आरोप स्थानीय मानवअधिकार समूहहरू र परिवारले लगाएका छन्। यस घटनाले बलोच जनसमुदायभित्र आक्रोश र भय झनै बढाएको छ।

बलोच याकजेहती कमिटी (BYC) र विभिन्न मानवअधिकार संस्थाहरूले घटनाको कडा निन्दा गर्दै नस्रिनाको तत्काल खोज तथा रिहाइको माग गरेका छन्। उनका परिवारले छोरी कुनै पनि राजनीतिक गतिविधिमा संलग्न नरहे पनि “बलोच हुनु नै अपराध जस्तो बनाइएको” आरोप लगाएका छन्।

यो घटना कुनै एक्लो घटना होइन। पछिल्ला महिनाहरूमा विद्यार्थी, पत्रकार, शिक्षक, महिला र मानवअधिकार अभियन्ताहरू क्रमिक रूपमा अपहरण, बेपत्ता र हत्या हुँदै आएको रिपोर्टहरूले देखाउँछन्। केही पत्रकारहरू त विरोध प्रदर्शन र सुरक्षाबलको ज्यादती कभर गरेकै आधारमा हराएको उल्लेख गरिएको छ।

विशेषज्ञहरूका अनुसार बलोचिस्तान प्राकृतिक स्रोतहरूले भरिपूर्ण भए पनि त्यहाँको स्थानीय जनताले आधारभूत अधिकार र विकासबाट वञ्चित हुनुपरेको छ। जब कसैले आवाज उठाउँछ, त्यसलाई “राज्यविरुद्धको गतिविधि” भनेर दमन गरिन्छ। यही कारणले यो क्षेत्र आज ‘नदेखिने जेल’ जस्तै बनेको अधिकारकर्मीहरूको टिप्पणी छ।

अन्तर्राष्ट्रिय मानवअधिकार समूहहरूले पाकिस्तान सरकारलाई जबर्जस्ती बेपत्ताको स्वतन्त्र छानबिन, दोषीलाई कारबाही र पीडित परिवारलाई न्याय दिन दबाब बढाइरहेका छन्। तर स्थानीय स्तरमा अझैसम्म कुनै ठोस प्रगति देखिएको छैन।

विश्लेषकहरूका अनुसार बलोचिस्तानको अवस्था अब केवल आन्तरिक समस्या मात्र नरही अन्तर्राष्ट्रिय मानवअधिकार मुद्दा का रूपमा उदाउँदैछ। यदि राज्यले समयमै पारदर्शी र निष्पक्ष कदम लिएन भने, यो विषय विश्व मञ्चमा अझ ठूलो रूप लिन सक्छ।

पाकिस्तान बलोचिस्तान