पाकिस्तानमा शिक्षाको अवस्था दयनीय बन्दै गएको छ, जहाँ कमजोर पूर्वाधार र सरकारी लापरबाहीका कारण लाखौं बालबालिका विद्यालय बाहिर रहन बाध्य छन्। सन् २०२४ मा करिब २६ मिलियन बालबालिका औपचारिक प्राथमिक शिक्षाबाट वञ्चित भए, जसमा ८० प्रतिशतले कहिल्यै विद्यालय जान पाएका छैनन्। अभिभावकहरूले सरकारी विद्यालयको न्यून गुणस्तर र आधारभूत सुविधाको अभावप्रति चिन्ता व्यक्त गरेका छन्।

Pakistan Education Statistics Report अनुसार, पाकिस्तानका आधाभन्दा बढी सरकारी विद्यालयहरूमा शौचालय सुविधासमेत छैन। बालोचिस्तानका ७७ प्रतिशत विद्यालयहरूमा सुरक्षित खानेपानी छैन भने पाकिस्तान-प्रशासित कश्मीरका ६९ प्रतिशत विद्यालयहरू पनि यही समस्याबाट ग्रस्त छन्। शिक्षकहरूलाई गैर-शैक्षिक कार्यहरू जस्तै भोटर दर्ता र पोलियो खोप कार्यक्रममा लगाइँदा शैक्षिक गुणस्तरमा ठूलो गिरावट आएको छ।

अर्थशास्त्री गुलाब उमिदका अनुसार, भ्रष्टाचार र कमजोर प्रशासनका कारण पाकिस्तानको शिक्षा प्रणाली ध्वस्त बन्दै गएको छ। सरकारी विद्यालयहरू खस्ता अवस्थामा छन्, शिक्षकहरू विद्यालय आउँदैनन्, र कुनै पनि उत्तरदायित्व छैन। नीति विश्लेषक अमल कमलका अनुसार, कमजोर नीतिहरू, राजनीतिक अस्थिरता, र बजेट अभावले पाकिस्तानको शिक्षा प्रणालीलाई संकटमा पारेको छ। यदि तुरुन्तै सुधार नगरेमा शिक्षाको कमीले आर्थिक, सामाजिक, र राजनीतिक अस्थिरतालाई थप बल पुर्याउने विज्ञहरूले चेतावनी दिएका छन्।