भारतको सैन्य अपरेसन "सिन्धूर" को प्रभाव केवल रणनीतिक सीमिततामा मात्र छैन — यसले न्यायको अन्तर्राष्ट्रिय भावना जगाएको छ। बहावलपुर र मुजफ्फराबादमा गरिएका लक्षित हवाई आक्रमणले दशकौंअघि अमेरिकी–यहूदी पत्रकार डेनियल पर्लको निर्मम हत्या योजनामा संलग्न व्यक्तिमाथि कारबाही गर्दै एउटा पुरानो घाउको मलहम बनेको छ।

जैश–ए–मोहम्मदका वरिष्ठ कमाण्डर अब्दुल रऊफ अज़हर, जसलाई पर्लको अपहरण र शिरच्छेदनको सूत्रधार मानिन्थ्यो, भारतीय वायुसेनाले मुजफ्फराबादको शावाई नाल्ला क्याम्पमा गरिएका प्रहारमा मारिएको भारतीय अधिकारीहरूले दाबी गरेका छन्।

डेनियल पर्लकी सहकर्मी र साथी पत्रकार अस्रा नोमानीले ‘एकै साथ राहत र पीडा’ महसुस भएको भन्दै X (पूर्व ट्विटर) मा लेखिन्:
“बहावलपुरमाथि भारतले बम खसाल्यो भन्ने खबर सुन्दा मलाई सन्तोष पनि लाग्यो र दुःख पनि। सन्तोष, किनभने यस्ता आतङ्ककारी अड्डाहरू नष्ट हुँदैछन्। दुःख, किनभने यो न्याय आउन यति ढिला भयो।”

२००२ मा डेनियल पर्ल पाकिस्तानको बहावलपुर पुगेका थिए—जहाँ उनी आतङ्कवादी समूहहरूसँग अन्तर्वार्ता गर्ने प्रयासमा थिए। त्यही बाटो हुँदै उनी हरकत–उल–मुजाहिदीनको सम्पर्क व्यक्ति "आरिफ" मार्फत अपहरणमा परेका थिए। आरिफ पछाडि मुजफ्फराबादतिर भागेको थियो—जहाँ अहिले भारतीय मिसाइल प्रहार भएको हो।

X मा नै अमेरिकी विश्लेषक एमी मेकले लेखिन्:
“आज भारतले डेनियल पर्लको निर्मम हत्याको न्याय दिएको छ।”
उनका अनुसार अब्दुल रऊफ अज़हरलाई नष्ट गर्नु भनेको दशकोटि लामो आतङ्क निर्यात सञ्जालको मुटुमै प्रहार गर्नु हो।

रणनीतिक रूपमा सन्तुलित, तर प्रभावशाली
६–७ मेको रात भारतले नौ वटा आतङ्कवादी प्रशिक्षण केन्द्रमाथि सटीक आक्रमण गर्‍यो। यसमा भारतीय थलसेना, वायुसेना र नौसेनाले समन्वय गरेका थिए। राफाल फाइटरबाट प्रक्षेपण गरिएको एससीएएलपी र एएएसएम मिसाइल, ड्रोन आक्रमण, र लुट्ने म्युनिसन प्रयोग गरिएको थियो।

पाकिस्तानको बहावलपुर, मुरिद्के, सियालकोट, भिम्बर गली र पाकिस्तानअधिकृत कश्मीरका मुजफ्फराबाद, कोटली, सैयदना बिलाल क्याम्प, र बरनाला लगायतका स्थानहरूमा प्रहार गरिएको थियो। भारतको रक्षा मन्त्रालयले प्रस्ट पारेको छ कि कुनै पनि पाकिस्तानी सैन्य संरचना लक्षित थिएन, यसले अपरेसनको "गैर-उत्तेजक" प्रकृतिलाई झल्काउँछ।

डेनियल पर्लको सम्झनामा न्याय
डेनियल पर्लका बुबा डा. युसुफ पर्लले भारतीय कारबाहीको प्रशंसा गर्दै भने:
“ड्यानीको सम्झनामा सम्मान दिइयो। सन्देश एकदम स्पष्ट छ—पत्रकार कहिल्यै आतंकको निशाना बन्नु हुँदैन।”

पाकिस्तानी सरकार भने कारबाहीलाई ‘अखण्डताको उल्लंघन’ भन्दै विरोध गर्दै आएको छ र नियन्त्रण रेखामा गोलीबारी समेत गरेको छ। तर विश्व पत्रकारिता समुदायको धेरै हिस्सा भारतको कार्यलाई जिम्मेवारीपूर्वक गरिएका प्रतिकारका रूपमा हेरेको छ।

"अपरेसन सिन्धूर" भारतको प्रतिआतङ्क रणनीतिमा एक नयाँ अध्यायको सुरुआत हो—जहाँ केवल सीमा रक्षामा नभई न्यायको पक्षमा पनि अन्तर्राष्ट्रिय प्रतिकृया सुरक्षित गरिँदैछ। दशकौंदेखि पीडित परिवार र सत्य खोज्ने पत्रकारहरूका लागि यो कारबाही एउटा ढिला भए पनि पुग्ने न्यायको प्रतीक बनिदिएको छ।

"सत्यका हत्यारू दण्डविहीन रहने छैनन्"—सन्देश अहिले हावामा छैन, बमको गर्जनसँगै प्रत्यक्ष सुनिएको छ।