दक्षिण एसियामा बुधबार बिहान शान्तिको भ्रम एकाएक टुट्यो, जब भारतले 'अपरेसन सिन्दूर' अन्तर्गत पाकिस्तान र पाकिस्तान प्रशासित कश्मीरमा कथित 'आतंकवादी पूर्वाधार' माथि हमला गरेको खबरले सबैलाई त्रसित बनायो। यो कहालीलाग्दो खबरले गत अप्रिल २२ मा कश्मीरको पहलगाममा भएको त्यो अकल्पनीय आतंकवादी हमलाको घाउ फेरि बल्झाइदिएको छ, जहाँ एकजना हाम्रै नेपाली दाजुभाइ/दिदीबहिनीसहित २६ जना निर्दोष पर्यटकहरूले अकारण ज्यान गुमाउनुपरेको थियो। त्यो घटनाले कयौं परिवारलाई कहिल्यै नमेटिने चोट दिएको छ र सम्पूर्ण क्षेत्र नै डर र आशंकाको छायामा छ।

भारतीय सरकारले आफ्नो आधिकारिक भनाइमा, आफ्ना सेनाले "नौ स्थानहरूलाई" निशाना बनाएको र त्यहाँबाट "भारतविरुद्ध आतंकवादी हमलाहरूको योजना र निर्देशन" हुने गरेको दाबी गरेको छ। उनीहरूले आफ्नो कारबाही "केन्द्रित, मापनयोग्य र तनाव नबढाउने" खालको भएको, पाकिस्तानी सेनाका कुनै पनि अड्डालाई निशाना नबनाइएको र लक्ष्य छनोटमा "निकै संयम" अपनाइएको बताएका छन्। सरकारले यो कठोर कदम पहलगामको "बर्बर" हमलासँग जोडिएको र दोषीलाई कारबाही गर्ने वाचा दोहोर्‍याएको छ। भारतीय सेनाले त सामाजिक सञ्जाल एक्समा "न्याय मिलेको छ" समेत लेख्न भ्यायो। तर यस्ता दाबीहरूले सीमापारि बस्ने आम मानिसको मनको डर कम गर्न सकेको छैन।

तर, यो घटनाको अर्कै डरलाग्दो तस्बिर पाकिस्तानले तुरुन्तै अघि सार्‍यो। पाकिस्तानी सेनाका प्रवक्ताले भारतले तीन स्थानमा मिसाइल प्रहार गरेको र त्यो "आफ्नै हवाई क्षेत्रबाट गरिएको लज्जास्पद र कायरतापूर्ण हमला" भएको घोषणा गरे। इस्लामाबादले "आफ्नो समय र स्थानमा यसको जवाफ दिने" कसम खाएको छ र आफ्ना सबै लडाकु विमानहरू आकाशमा उडिरहेको बताएको छ, जसले स्थितिको गम्भीरतालाई झनै बढाएको छ।

पाकिस्तानको सेनाको जनसम्पर्क विभाग (ISPR) का महानिर्देशक लेफ्टिनेन्ट जनरल अहमद शरीफ चौधरीले एक पाकिस्तानी समाचार च्यानललाई बताएअनुसार भारतीय मिसाइलहरू पाकिस्तान प्रशासित कश्मीरको मुजफ्फराबाद र कोटली तथा पाकिस्तानकै बहावलपुरमा खसेका थिए। यी हमलाबाट सर्वसाधारणमा परेको असरबारे पाकिस्तानका रक्षामन्त्री ख्वाजा आसिफले तुरुन्तै चिन्ता व्यक्त गरे। उनले एक स्थानीय टिभी च्यानलमा भने कि भारतले आफ्नै हवाई क्षेत्रबाट मिसाइल हानेको र ती मिसाइलहरूले नागरिक बस्तीमा क्षति पुर्‍याएका छन्, जसले भारतको "आतंकवादी शिविर" मात्र निशाना बनाएको भन्ने दाबीलाई ठाडै "झूटो" करार दियो।

सैन्य कारबाहीको क्रूर यथार्थ पाकिस्तान र पाकिस्तान प्रशासित कश्मीरका विभिन्न ठाउँहरूमा मध्यरातको सन्नाटा चिर्दै सुनिएका ठूलाठूला विस्फोटका आवाजहरूले प्रस्ट पारेको छ। मुजफ्फराबादका बासिन्दाहरूले विस्फोटपछि सहरै अन्धकार भएको र बिजुली नहुँदाको त्रास र अस्तव्यस्तताको सामना गर्नुपरेको बताएका छन्। कल्पना गरौं त, बम र मिसाइलको आवाजले निद्राबाट ब्युँझिएका बालबालिका र सर्वसाधारणको मनमा कस्तो आतंक छायो होला!

स्थिति त्यतिमा मात्रै रोकिएन, भारतीय सेनाले पाकिस्तानले पनि भारत प्रशासित कश्मीरको पुंछ-राजौरी क्षेत्रको भिम्बर गलीमा, जहाँ सधैं कडा सैनिक तैनाथी हुन्छ, त्यहाँबाट "तोप प्रहार गरेको" बतायो। भारतीय सेनाले पनि "उपयुक्त र सन्तुलित तरिकाले जवाफ दिइरहेको" जानकारी दिएको छ, जसले दुवैतिरबाट गोली हानाहान जारी रहेको र द्वन्द्व झनै फैलिँदै गएको संकेत गर्छ।

सम्पूर्ण दक्षिण एसियाका आम मानिसका लागि, र विशेषगरी पहलगाममा आफ्नै एक नागरिक गुमाएको र भारतसँग लामो, खुला सिमाना भएको हामी नेपालीहरूका लागि, यी घटनाक्रमहरूले मनमा गहिरो त्रास र चिन्ता पैदा गरेको छ। एउटा भयानक आतंकवादी हमलाबाट सुरु भएको यो तनाव आणविक शक्ति भएका दुई छिमेकी राष्ट्रहरूबीच सीमापार सैन्य हमलासम्म पुग्नुले सम्पूर्ण क्षेत्रलाई नै एउटा डरलाग्दो मोडमा ल्याइपुर्‍याएको छ। लाखौं निर्दोष मानिसहरूको जीवन अब कतिबेला के हुने हो भन्ने डरको छायामा छ, जबकि दुवै देश रातभरिका डरलाग्दा घटनाहरूबारे आ-आफ्नै दाबी प्रस्तुत गरिरहेका छन्। अन्तर्राष्ट्रिय समुदायले अब के गर्ला र कसरी यो तनाव कम होला भन्ने आशामा सबैले सास रोकेर प्रतीक्षा गरिरहेका छन्। के हाम्रो क्षेत्रले फेरि शान्तिको सास फेर्न पाउला? यो प्रश्नले आज हरेक शान्तिप्रिय नागरिकको मनलाई पिरोलिरहेको छ।